گرمایش از کف در انگلستان

گرمایش از کف مفهومی به دور از جدید است و از زمان رومیان وجود داشته است. حفره‌هایی در زیر ساختمان‌ها ایجاد می‌شد که در آن آتش روشن می‌شد و هوای گرم ایجاد می‌کرد که از حفره‌ها عبور می‌کرد و ساختار ساختمان را گرم می‌کرد. از زمان رومیان، گرمایش از کف، همانطور که انتظار می رود، پیشرفت چشمگیری داشته است. گرمایش از کف برقی سال‌هاست که از تعرفه‌های ارزان قیمت برق شبانه برای گرم کردن توده حرارتی یک ساختمان استفاده می‌شد. با این حال ثابت شد که این گران است و دوره های گرمایش استفاده روزانه از ساختمان را هدف قرار می دهد. عصر که ساختمان در حال خنک شدن بود.

گرمایش از کف بر پایه مرطوب در حال حاضر در سراسر صنعت ساختمان سازی با افزایش نصب و راه اندازی رایج است. پمپ های حرارتی برای تولید دماهای پایین که مکمل سیستم گرمایش از کف بر پایه مرطوب به خوبی طراحی شده است، ایده آل ترین گزینه هستند. هر زمان که کارایی پمپ های حرارتی توضیح داده شود، معمولاً بر حسب COP (ضریب عملکرد) - نسبت ورودی الکتریکی به خروجی حرارتی بیان می شود.

گرمایش از کف

COPها در شرایط استاندارد اندازه‌گیری می‌شوند و اغلب با این فرض اندازه‌گیری می‌شوند که پمپ حرارتی به سیستم گرمایش از کف متصل باشد، زمانی که پمپ حرارتی در بیشترین کارایی خود است - معمولاً حدود COP 4 یا 400٪ کارایی. بنابراین، هنگام فکر کردن در مورد نصب یک پمپ حرارتی، سیستم توزیع گرما باید مورد توجه قرار گیرد. پمپ حرارتی باید با موثرترین روش توزیع گرما - گرمایش از کف - مطابقت داشته باشد.

اگر سیستم گرمایش از کف به درستی طراحی و اجرا شود، یک پمپ حرارتی باید با راندمان بهینه خود کار کند و هزینه‌های جاری بسیار پایین و در نتیجه دوره بازگشت سریع‌تر سرمایه‌گذاری اولیه را ایجاد کند.

مزایای گرمایش از کف

گرمایش از کف گرمای ایده آلی را در سراسر ملک ایجاد می کند. گرما به طور یکنواخت در سراسر اتاق ها بدون "جیب گرما" توزیع می شود که اغلب هنگام استفاده از رادیاتورهای معمولی رخ می دهد.

افزایش دما از کف سطح گرمای راحت تری ایجاد می کند. کف در مقایسه با سقف گرمتر است که برای نحوه واکنش بدن انسان خوشایندتر است (ما دوست داریم پاهایمان گرم باشد اما دور سرمان خیلی گرم نباشد). این برخلاف نحوه عملکرد رادیاتورهای معمولی است که در آن قسمت اعظم گرما به سمت سقف بالا می رود و با سرد شدن، سقوط می کند و یک چرخه همرفت ایجاد می کند.

گرمایش از کف یک صرفه جویی در فضا است که فضای ارزشمندی را آزاد می کند که در غیر این صورت ممکن است توسط رادیاتورها اشغال شود. هزینه‌های نصب اولیه گران‌تر از سیستم رادیاتور است، اما استفاده بیشتری از اتاق‌های جداگانه حاصل می‌شود، زیرا آزادی طراحی داخلی وجود دارد.

با استفاده از دمای پایین آب، مصرف انرژی را کاهش می دهد و به همین دلیل است که با پمپ های حرارتی سازگار است.

اثبات خرابکاری - برای املاکی که اجاره داده می‌شوند، آرامش خاطر بیشتری وجود دارد.

محیطی تمیزتر برای زندگی ایجاد می کند. بدون رادیاتور برای تمیز کردن، گرد و غبار در اطراف اتاق به گردش در می‌آید و به درد مبتلایان به آسم یا آلرژی می‌رسد.

نگهداری کم یا بدون تعمیر.

تکمیل کف

بسیاری از مردم تاثیری که پوشش کف بر روی گرمایش از کف می‌گذارد را درک نمی‌کنند. گرما هم پایین می‌آید و هم بالا می‌آید و لازم است کف به خوبی عایق‌بندی شود. هر پوششی بر روی کفپوش یا کف می تواند به عنوان یک بافر عمل کند و در تئوری سطح را عایق کند و از افزایش گرما جلوگیری کند. تمام خانه های جدید یا تبدیل ها دارای رطوبت خواهند بود و توصیه می شود قبل از پوشاندن کف ها خشک شوند. با در نظر گرفتن این موضوع، پمپ های حرارتی نباید برای "خشک کردن" ساختمان استفاده شوند. باید زمان لازم برای خشک شدن/خشک شدن کف‌کش داده شود و از پمپ‌های حرارتی فقط برای افزایش تدریجی دما استفاده شود. برخی از پمپ های حرارتی دارای امکانات داخلی برای "خشک کردن کف" هستند. کف باید با سرعت 1 میلی متر در روز برای 50 میلی متر اول خشک شود - اگر ضخیم تر باشد طولانی تر.

تمامی کفپوش های سنگی، سرامیکی یا تخته سنگی توصیه می شود زیرا امکان انتقال حرارت عالی را هنگام قرار دادن بر روی بتن و اسکلت فراهم می کند.

فرش مناسب است – اما زیرانداز و فرش نباید بیش از 12 میلی متر باشد. امتیاز ترکیبی TOG فرش و زیرانداز نباید از 1.5 TOG تجاوز کند.

وینیل نباید خیلی ضخیم باشد (یعنی حداکثر 5 میلی متر). هنگام استفاده از وینیل مهم است که اطمینان حاصل شود که تمام رطوبت کف از بین رفته و در هنگام تثبیت از چسب مناسب استفاده شود.

کفپوش های چوبی می توانند به عنوان عایق عمل کنند. چوب مهندسی شده بیش از چوب جامد توصیه می شود زیرا میزان رطوبت در داخل تخته ها مهر و موم شده است اما ضخامت تخته ها نباید از 22 میلی متر تجاوز کند.

کف چوبی جامد باید خشک و چاشنی شود تا رطوبت آن کاهش یابد. همچنین قبل از گذاشتن هر گونه پوشش چوبی، اطمینان حاصل کنید که کف کاملاً خشک شده و تمام رطوبت از بین رفته است.

اگر قصد دارید یک کفپوش چوبی را در نظر بگیرید، توصیه می‌شود برای اطمینان از سازگاری آن با گرمایش از کف، از سازنده/تامین‌کننده مشاوره بگیرید. مانند تمام تاسیسات زیرزمینی و برای دستیابی به حداکثر حرارت خروجی، تماس خوب بین ساختار کف و پوشش کف ضروری است.